Rei de León e de Galicia tras a repartición do reino realizada á morte do seu pai, Afonso VII o Emperador, Fernando II foi un personaxe esencial para a finalización das obras da catedral e a construción do Pórtico da Gloria, outorgándolle, en 1168, ao Mestre Mateo, unha importante renda vitalicia pola dirección da construción da Igrexa de Santiago.
En 1180 estableceu os dereitos para a súa sepultura na catedral, feito que supón a creación, como tal, do Panteón Real compostelán, no que xa descansaban a súa nai e o seu avó.
Morreu en 1188, tras visitar a catedral e, seguramente, contemplado o Pórtico da Gloria case finalizado. O seu fillo Afonso IX (VIII) encargouse, ao principio do seu reinado, de cumprir a súa vontade, ordenando o traslado dos seus restos a Compostela e o seu enterramento na catedral.
Posible confusión na atribución dos sepulcros de Fernando II e Afonso VIII (IX)
Descrición
Fernando II foi un rei fundamental para a catedral compostelá, impulsando o fin das obras, coa xenerosa pensión vitalicia concedida ao Mestre Mateo en 1168. En 1180, deixou escrita a súa elección da catedral compostelá como lugar de enterramento e, á súa morte, en 1188, pouco antes da colocación dos dinteles do Pórtico da Gloria, o seu fillo Alfonso IX puxo todo o seu empeño en cumprir a súa vontade, o que logrou ao pouco tempo. Con iso, configurábase oficiosamente o Panteón Real compostelán, do que xa formaban parte a nai de Fernando II, Berenguela e o seu avó, Raimundo de Borgoña. Tras o traslado do Panteón á súa actual localización, en 1535, produciuse certa confusión na identificación dos sepulcros. Os estudos estilísticos dos yacentes levan á conclusión de que se produciu un intercambio de identidades e que o tradicionalmente identificado con Alfonso IX corresponde en realidade con Fernando II e viceversa; datándose esta peza tras a consagración da catedral en 1211.
Modelo 3D
Vídeo
Fotos
