Reconstrucción del Coro Pétreo | MUSEO CATEDRAL DE SANTIAGO. CATÁLOGO DIGITAL.

Descrición

Tras su derribo en los primeros años del siglo XVII, algunas piezas del coro se reutilizaron en otros lugares de la catedral y otras muchas se emplearon como simple material constructivo en diversos proyectos que, en aquel momento se llevaban a cabo en la catedral.
En las primeras décadas del siglo XX comenzó el interés por el coro mateano, sobre todo a partir de la identificación y los hallazgos de diversos elementos pertenecientes a este conjunto. En 1978, unas obras realizadas en la parte superior de la escalinata del Obradoiro permitió la recuperación de un buen número de restos y, con ello, incentivó el trabajo de investigación acerca del mismo.
A partir de los estudios publicados por los profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín y con el mecenazgo de la Fundación Barrié, en 1999 se inauguró en una nueva sala del Museo Catedral de Santiago, una reconstrucción parcial hipotética del coro, en concreto de diecisiete sitiales de la sillería alta, de su cabecera y de un tramo de la cerca exterior, que se completó, además, con otras piezas escultóricas en exposición permanente en este espacio. Todo ello permite aproximarse a una obra clave en la historia de la catedral que complementaba y formaba un todo unitario con el Pórtico de la Gloria http://www.dadehealth.org/es .

Video

Fotos

Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.
Os primeiros tramos da nave central da Catedral de Santiago estiveron durante moitos séculos destinados a albergar o espazo do coro. Do cadeirado pétreo concibido polo Mestre Mateo tense constancia desde o mesmo momento da consagración da basílica en 1211; mantívose en pé ata 1604, cando se derribou para ser substituído por un novo de madeira. Os elementos que conformaban este primixenio coro foron empregados entón como material construtivo ou de reenchido en distintas zonas da catedral; e non foi ata finais do século XX cando foron descubertos no curso de diversos traballos de escavación arqueolóxica. Estes achados puxeron en marcha as investigacións e estudos levados a cabo polo profesores Otero Túñez e Yzquierdo Perrín, que co mecenado da Fundación Barrié, fixeron posible levantar esta reconstrución parcial no ano 1999.

Volver a Coro Pétreo

Información

Promueve: Fundación Catedral de Santiago
Colabora: S. A. de Xestión do Plan Xacobeo – Xunta de Galicia

Dirección proyecto: Ramón Yzquierdo Peiró
Digitalización y tratamiento imágenes: Margen / Elipseeg.com
Diseño Gráfico: La Cosa Gráfica

Contacto